Ne hissettiğimi çoğu kez tam olarak bilemem.

Duygularım için uygun kelimeleri bulmak benim için zordur.

Bedenimde, doktorların bile anlamadığı duyumlar oluyor.

Duygularımı kolayca tanımlayabilirim.

Sorunları yalnızca tanımlamaktansa onları çözümlemeyi yeğlerim.

Keyfim kaçtığında, üzgün mü, korkmuş mu yoksa kızgın mı olduğumu bilemem.

Bedenimdeki duyumlar çoğu kez kafamı karıştırır.

Neden öyle sonuçlandığını anlamaya çalışmaksızın, işleri oluruna bırakmayı yeğlerim.

Tam olarak tanımlayamadığım duygularım var.

İnsanların duygularını tanıması zorunludur.

İnsanlar hakkında ne hissettiğimi tanımlamak benim için zordur.

İnsanlar, duygularım hakkında daha çok konuşmamı isterler.

İçimde ne olup bittiğini bilmiyorum.

Çoğu zaman neden öfkeli olduğumu bilmem.

İnsanlarla, duygularından çok günlük uğraşları hakkında konuşmayı yeğlerim.

Psikolojik dramalar yerine eğlence programları seyretmeyi yeğlerim.

İçimdeki duyguları yakın arkadaşlarıma bile açıklamak bana zor gelir.

Sessizlik anlarında bile kendimi birisine yakın hissedebilirim.

Kişisel sorunlarımı çözerken duygularımı incelemeyi yararlı bulurum.

Film ya da tiyatro oyunlarında gizli anlamlar aramak, onlardan alınacak hazzı azaltır.